'En, lekker geslapen, Mam?', vroeg Bert toen zijn schoonmoeder hun plaats op kwam lopen. 'Jullie zullen wel moe zijn geweest na zo'n reis.'
'Wim snurkt altijd als hij moe is. Hij was heel erg moe', lachte ze. 'Kun je hier ook brood krijgen?'
'Ja, bij de receptie. Maar hebben jullie gisteren niks besteld?'
'Nee. Moest dat dan?'
'Ja, dat moest. Ze bestellen het bij de bakker in het dorp. Ze bakken niet zelf.'
'Dat is hún probleem. Ik wil brood.'

'Waar is Truusje?'
'Truus is nu voor ons brood halen.'
'Mooi. Dus bij de receptie? Dan ga ik ook snel. Wim heeft honger.' Ze drentelde weg.

'Mam nog gezien?', vroeg ik toen Truus na enige tijd terugkeerde.
'Ja, dat kun je wel zeggen. Ze kwam brood halen', zuchtte ze.
'En, hadden ze nog wat? Ze had niet besteld.'
'Nee, ze hadden niks meer.'

'En moet ze nu het dorp in?'
'Nee hoor, Mam hoeft niet het dorp in.'
'Hoezo niet? Anders heeft ze toch geen brood?'
'Bert, je kent haar toch? Als Mam brood wil, dan krijgt ze brood.'

'Het zal', zuchtte hij.
'Ja, het zal', zuchtte Truus.

'Ik schaamde me voor mijn eigen moeder', zei ze ietwat timide.
'Hoezo moet jij je schamen?'
'Ze ging zo vreselijk tekeer tegen François. Niet normaal.'
'En wat zei François toen?'

'François zei niks meer, gaf haar zijn eigen brood en loopt nu luid snikkend naar de bakker in het dorp.'

Bart

Lees meer